Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ ΝΟΜΟΥ ΑΧΑΙΑΣ

«Η ΕΝΟΤΗΤΑ»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 

ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

      Σήμερα με αφορμή την οικονομική κρίση και τα άσχημα οικονομικά των δήμων τα θέματα υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Βλέπουμε να σημειώνονται πολύ συχνά  εργατικά ατυχήματα στις δημοτικές υπηρεσίες. Άλλοτε ελαφριά και άλλοτε πιο βαριά, σε μόνιμο προσωπικό αλλά  ιδιαιτέρως στους εκτάκτους (5μηνα προγράμματα κ.α). Η προμήθεια ατομικών μέσων προστασίας προηγούμενης χρονιάς χάθηκε, δεν έγινε με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής. Επίσης το γάλα 4 μηνών το 2013 δεν δόθηκε στους δικαιούχους ούτε σε είδος ούτε σε χρήματα όπως προβλέπεται από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

      Οι εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ είναι γενικών καθηκόντων  που διοχετευτήκαν σε διάφορες υπηρεσίες του δήμου Πατρέων. Απασχολούνται στην καθαριότητα , τα Ασφαλτικά – πίσσες, στα Κηπάρια, κ σε Τεχνικές υπηρεσίες. Σε κάποιες υπηρεσίες όπως στις Πίσσες, εργάζονται χωρίς Μέσα Ατομικής Προστασίας (γάντια , μάσκες κ.α), χωρίς ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά. Παρόλο που εργάζονται σε βαριές ανθυγιεινές εργασίες δεν προέβλεψε κανένας, ούτε ο ΟΑΕΔ ούτε ο Δήμος να τους παρέχει τα μέσα ατομικής προστασίας  και ένα 1 λίτρο γάλα  όπως προβλέπετε από τον νόμο για αυτές τις εργασίες.  Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα για τα 5μηνα είναι και το ότι είναι ανειδίκευτοι,  και όταν έχουν συλλέξει την απαραίτητη εμπειρία απολύονται.

     Επίσης υπάρχουν πολλά χρόνια προβλήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Στον ηλεκτροφωτισμό το κτίριο είναι εγκαταλειμμένο και η οροφή δεν είναι στεγανή με αποτέλεσμα όταν βρέχει το νερό περνάει μέσα στο κτίριο όπου βρίσκονται οι εργαζόμενοι και διάφορα ηλεκτρολογικά υλικά που κινδυνεύουν και αυτά να καταστραφούν. Στο κτίριο γύρω-γύρω υπάρχουν σπασμένα τζάμια , στα εργαστήρια και στον χώρο αναμονής των εργαζομένων και υπάρχει ορατός ο κίνδυνος με έναν σεισμό ή έναν δυνατό αέρα τα μισοσπασμένα τζάμια να αποκολληθούν και να σκοτώσουν τους εργαζόμενους που βρίσκονται στον χώρο. Στον χώρο αυτόν λόγω των ανοιγμάτων που έχει το κτίριο κυκλοφορούν στον εσωτερικό χώρο τρωκτικά και υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης νοσημάτων (π.χ. λεπτοσπειρωση). Αποδυτήρια δεν υπάρχουν, οι τουαλέτες είναι κακόσυντηρημένες και ακάθαρτες λόγω της έλλειψης προσωπικού καθαριστριών. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και σε άλλα τμήματα , όπως τα Κηπάρια που δεν έχει χώρο αναμονής και όταν βρέχει οι εργαζόμενοι στριμώχνονται κάτω από ένα στέγαστρο που από παντού περνάει η βροχή.

     Στα νεκροταφεία οι εργαζόμενοι είναι εκτεθειμένοι στο πιο ανθυγιεινό περιβάλλον, σε δύσκολες καιρικές συνθήκες στην πιο βαριά ανθυγιεινή εργασία  (ταφές – εκταφές) και υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Χρειάζεται τουλάχιστον 6 εργάτες ταφείς εκταφής για κάθε νεκροταφείο. Οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται  να βρίσκονται όλη την ημέρα μέσα στα νεκροταφεία κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα το μεσημέρι  και να ξαναγυρίσουν στην υπηρεσία. Αποδυτήρια δεν υπάρχουν και για να αλλάξουν οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν τα οστεοφυλάκια.  Οι υπερωρίες έχουν κοπεί στο ελάχιστο. Η κατάσταση αυτή εξαντλεί τους εργαζόμενους και βάζει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία τους.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.

     Η κόπωση των εργαζομένων λόγω της εντατικοποίησης και του αυξημένου φόρτου εργασίας, το άγχος, η εργασιακή ανασφάλεια, η εργασία σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, η εργασία τη νύχτα και οι αναδιαρθρώσεις στην εργασία (π.χ., τάση προώθησης εργασιών σε εργολάβους, «κινητικότητα» εργαζομένων από κλάδο σε κλάδο, ελαστικές μορφές απασχόλησης, ελαστικά ωράρια), αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης εργατικού ατυχήματος.

     Λόγω της  εργασιακής ανασφάλειας που έχει διαμορφωθεί και που συνεχώς αυξάνεται οδηγεί τους εργαζόμενους στην καταστροφική λογική: «Προκειμένου να είμαι άνεργος, ας αποδεχθώ μια δουλειά με αποδοχές - ψίχουλα, χωρίς δικαιώματα, με τεράστιους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή μου». Σύμφωνα με διεθνείς, ευρωπαϊκές και ελληνικές επιστημονικές μελέτες, η οικονομική κρίση, οι αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, η εργασιακή ανασφάλεια, το άγχος, η υπερωριακή απασχόληση, η πίεση χρόνου κ.λπ., αποτελούν παράγοντες που οδηγούν σε αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και σε προβλήματα υγείας, που ξεκινούν από μυοσκελετικά και διαταραχές του πεπτικού, έως διάφορες μορφές καρκίνου, θανάτους από καρδιακά προβλήματα, αποβολές, σε αύξηση των ψυχικών διαταραχών και των αυτοκτονιών

      Ενδεικτικό είναι ότι παρ' όλη την ελλιπή καταγραφή, μόνο για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, τα στοιχεία (έως και το 2008 οπότε σταμάτησαν να δημοσιεύονται) δείχνουν ότι κάθε 2 ώρες συνέβαιναν 3 εργατικά «ατυχήματα». Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, από το 1999 έως το 2012, σχεδόν 1.700 εργαζόμενοι δε γύρισαν σπίτι τους. Δηλαδή, κάθε 3 μέρες ένας εργαζόμενος πεθαίνει από εργατικό «ατύχημα»

      Ο ρόλος του αστικού κράτους. Το κεφάλαιο ενδιαφέρεται για το ανώτατο όριο που μπορεί να εκμεταλλευτεί την εργατική δύναμη σε μια εργάσιμη μέρα και όχι για τη ζωή του συγκεκριμένου εργαζόμενου. Οι αντεργατικές επιλογές της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων απορρέουν από τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις οποίες έχουν συναποφασίσει (π.χ., «ευελιξία», διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αναδιαρθρώσεις) και αυξάνουν τους κινδύνους εργατικών ατυχημάτων.

     Ακούμε τα τελευταία χρόνια από κυβερνητικά χείλη ότι μειώθηκαν τα «ατυχήματα» και η κατάσταση βελτιώνεται χάρη στο σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Αφενός, υπάρχει το ζήτημα των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων από την έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος, που μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματικές ασθένειες, οι οποίες όμως στην πράξη δεν καταγράφονται στη χώρα μας. Αφετέρου, η καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων είναι ελλιπής, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι είναι ανασφάλιστοι.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

     Απέναντι σε αυτή την κατάσταση πρέπει να συνεχιστούν, να πάρουν μόνιμο και μαζικό χαρακτήρα οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες από τα ταξικά σωματεία και τις επιτροπές υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία και οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που στο όνομα του ρεαλισμού «εκπαιδεύουν» τους εργαζόμενους στη συναίνεση και στην ανοχή των μέτρων που υπονομεύουν την υγεία και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς.

     Να απαιτήσουμε από την εργοδοσία την εφαρμογή της νομοθεσίας και των κανονισμών ΥΑΕ, που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους –μονίμους και συμβασιούχους- η ίδρυση κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Γιατρών Εργασίας ενταγμένου στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, η κατάργηση των ΕΞΥΠΠ, η διατήρηση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ, η κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για τον επαγγελματικό κίνδυνο, η εφαρμογή κανονισμών ΥΑΕ.

     Για να έχει αυτός ο αγώνας συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική, πρέπει να σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη, τα μονοπώλια και όχι μόνο τις αστικές κυβερνήσεις. Η συνδυασμένη ικανοποίηση των αναγκών μας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ουσιαστικά και σε σταθερή βάση σε μια οικονομία που λειτουργεί με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Απαιτεί έναν άλλο, λαϊκό δρόμο ανάπτυξης, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο, τα μέσα παραγωγής θα κοινωνικοποιηθούν, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής και εργατικό έλεγχο.

                                                                                                 Πάτρα 15-2-2014