ΕΡΓΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ.
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ !
Όλοι στον αγώνα
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ !
Όλοι στον αγώνα
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Π।Α।ΜΕ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
ΌΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ, ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Εργαζόμενοι – εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι και νέες
Δεν βγαίνει τίποτα με την ατομική προσπάθεια, με το σιχτίρισμα και την κλάψα, με το να περιμένεις να σου βγάλει άλλος “το φίδι από την τρύπα”. Δεν βγαίνει τίποτα με το περίμενε, με τον φόβο. Εξάλλου τώρα δεν σου αφήσανε τίποτα για να φοβάσαι μην το χάσεις παρά μόνο τις αλυσίδες σου.
Τώρα δεν μπορείς να λες “εγώ κοιτάζω τη δουλειά μου” γιατί τέτοια δεν έχεις και όταν την έχεις είναι προσωρινή. Τώρα δεν μπορείς να λες “ενδιαφέρομαι για τα παιδιά μου” γιατί τώρα αποφάσισαν να τα κάνουν σκλάβους στους βιομήχανους, στους επιχειρηματίες. Τώρα δεν μπορείς να λες “δεν απεργώ για να μην με απολύσουν” γιατί σε απολύουν και χωρίς να απεργήσεις, χωρίς καν να έχεις περάσει έξω από την πόρτα του σωματείου σου.
Τώρα δεν έχεις καμία δικαιολογία, ότι δεν ήξερες, ότι κάτι περίμενες, ότι δεν είχες καταλάβει. Τώρα τα πράγματα είναι πιο απλά, ή στέκεσαι όρθιος, ξεσηκώνεσαι παντού, ή σκύβεις και περπατάς γονατιστός προς την καπιταλιστική κόλαση. Μέση λύση δεν υπάρχει.
Εργαζόμενοι – εργαζόμενες,
Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθούμε, το οφείλουμε σε αυτούς που πάλεψαν πριν από εμάς, στους νεκρούς του αγώνα. Το οφείλουμε στα παιδιά μας για να μπορούμε να τα κοιτάμε με περηφάνια στα μάτια, λέγοντας τους ότι δεν γονατίσαμε, δεν τα προδώσαμε.
Δεν φτάνει να ξεσηκωθούμε. Πρέπει να προετοιμαστούμε για μεγάλους, σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες. Δεν αρκούν οι αγώνες που ξέραμε μέχρι τώρα. Ο αντίπαλος είναι καλά οργανωμένος και διαθέτει πολλά μέσα. Απαιτεί να οργανωθούμε σε όλους τους χώρους δουλειάς, να συγκροτήσουμε γερά κλαδικά συνδικάτα, με στηρίγματα σε όλους τους χώρους δουλειάς, εργοστασιακά σωματεία, σωματειακές επιτροπές.
Χρειάζεται όλοι οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα, να οργανώσουμε αγώνες ενάντια σε ΕΕ, εργοδοσία, στις δυνάμεις που τους στηρίζουν, για να πάρουμε στα χέρια μας αυτά που μας ανήκουν, δηλαδή όλα.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα, αντοχή, πειθαρχία. Χρειάζεται να διώξουμε από το σβέρκο μας, σε όλους τους χώρους τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι μεγάλη αυταπάτη να περιμένει κανείς ότι μπορεί να αλλάξουν. Αυτοί εδώ και χρόνια έχουν αλλάξει στρατόπεδο, πληρώνονται από αυτό, δένονται με χίλια νήματα με την αστική τάξη και το κράτος της. Η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κέντρο Πάτρας και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που την αποτελούν έχουν τεράστιες ευθύνες.
Τις προηγούμενες μέρες, στην πόλη μας, πολλά σωματεία είχαν πάρει αποφάσεις για γενική απεργία και κλιμάκωση του αγώνα. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έβαλαν δύο φορές το ζήτημα για απεργία στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, αλλά όπως έκαναν και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έτσι και η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ στο εργατικό κέντρο Πάτρας κωλυσιεργούσε και καταψήφιζε την πρόταση για απεργία λέγοντας «ας δούμε πρώτα τι θα γίνει στο διάλογο», δίνοντας χρόνο στη κυβέρνηση , στη Τρόικα και στη πλουτοκρατία για να προχωράνε τα σχέδια τους σε βάρος της εργατικής τάξης.
Τώρα φορούν το δήθεν αγωνιστικό τους προσωπείο με στόχο να αποπροσανατολίσουν και να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε ανώδυνη για το σύστημα κατεύθυνση αφού δεν αντιπαλεύουν την αιτία που γεννά αυτά τα μέτρα που είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για επικίνδυνο μηχανισμό στα χέρια της πλουτοκρατίας και γι’ αυτό είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους εγκαταλείψουν αλλάζοντας δραματικά το συσχετισμό δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα.
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Π।Α।ΜΕ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
• Κανένα νέο μνημόνιο. Καμία νέα συμφωνία που καταστρέφει τις ζωές μας.
• Να τιμωρηθούν σκληρά ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.
Δεν βγαίνει τίποτα με την ατομική προσπάθεια, με το σιχτίρισμα και την κλάψα, με το να περιμένεις να σου βγάλει άλλος “το φίδι από την τρύπα”. Δεν βγαίνει τίποτα με το περίμενε, με τον φόβο. Εξάλλου τώρα δεν σου αφήσανε τίποτα για να φοβάσαι μην το χάσεις παρά μόνο τις αλυσίδες σου.
Τώρα δεν μπορείς να λες “εγώ κοιτάζω τη δουλειά μου” γιατί τέτοια δεν έχεις και όταν την έχεις είναι προσωρινή. Τώρα δεν μπορείς να λες “ενδιαφέρομαι για τα παιδιά μου” γιατί τώρα αποφάσισαν να τα κάνουν σκλάβους στους βιομήχανους, στους επιχειρηματίες. Τώρα δεν μπορείς να λες “δεν απεργώ για να μην με απολύσουν” γιατί σε απολύουν και χωρίς να απεργήσεις, χωρίς καν να έχεις περάσει έξω από την πόρτα του σωματείου σου.
Τώρα δεν έχεις καμία δικαιολογία, ότι δεν ήξερες, ότι κάτι περίμενες, ότι δεν είχες καταλάβει. Τώρα τα πράγματα είναι πιο απλά, ή στέκεσαι όρθιος, ξεσηκώνεσαι παντού, ή σκύβεις και περπατάς γονατιστός προς την καπιταλιστική κόλαση. Μέση λύση δεν υπάρχει.
Εργαζόμενοι – εργαζόμενες,
Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθούμε, το οφείλουμε σε αυτούς που πάλεψαν πριν από εμάς, στους νεκρούς του αγώνα. Το οφείλουμε στα παιδιά μας για να μπορούμε να τα κοιτάμε με περηφάνια στα μάτια, λέγοντας τους ότι δεν γονατίσαμε, δεν τα προδώσαμε.
Δεν φτάνει να ξεσηκωθούμε. Πρέπει να προετοιμαστούμε για μεγάλους, σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες. Δεν αρκούν οι αγώνες που ξέραμε μέχρι τώρα. Ο αντίπαλος είναι καλά οργανωμένος και διαθέτει πολλά μέσα. Απαιτεί να οργανωθούμε σε όλους τους χώρους δουλειάς, να συγκροτήσουμε γερά κλαδικά συνδικάτα, με στηρίγματα σε όλους τους χώρους δουλειάς, εργοστασιακά σωματεία, σωματειακές επιτροπές.
Χρειάζεται όλοι οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα, να οργανώσουμε αγώνες ενάντια σε ΕΕ, εργοδοσία, στις δυνάμεις που τους στηρίζουν, για να πάρουμε στα χέρια μας αυτά που μας ανήκουν, δηλαδή όλα.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα, αντοχή, πειθαρχία. Χρειάζεται να διώξουμε από το σβέρκο μας, σε όλους τους χώρους τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι μεγάλη αυταπάτη να περιμένει κανείς ότι μπορεί να αλλάξουν. Αυτοί εδώ και χρόνια έχουν αλλάξει στρατόπεδο, πληρώνονται από αυτό, δένονται με χίλια νήματα με την αστική τάξη και το κράτος της. Η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κέντρο Πάτρας και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που την αποτελούν έχουν τεράστιες ευθύνες.
Τις προηγούμενες μέρες, στην πόλη μας, πολλά σωματεία είχαν πάρει αποφάσεις για γενική απεργία και κλιμάκωση του αγώνα. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έβαλαν δύο φορές το ζήτημα για απεργία στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, αλλά όπως έκαναν και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έτσι και η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ στο εργατικό κέντρο Πάτρας κωλυσιεργούσε και καταψήφιζε την πρόταση για απεργία λέγοντας «ας δούμε πρώτα τι θα γίνει στο διάλογο», δίνοντας χρόνο στη κυβέρνηση , στη Τρόικα και στη πλουτοκρατία για να προχωράνε τα σχέδια τους σε βάρος της εργατικής τάξης.
Τώρα φορούν το δήθεν αγωνιστικό τους προσωπείο με στόχο να αποπροσανατολίσουν και να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε ανώδυνη για το σύστημα κατεύθυνση αφού δεν αντιπαλεύουν την αιτία που γεννά αυτά τα μέτρα που είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για επικίνδυνο μηχανισμό στα χέρια της πλουτοκρατίας και γι’ αυτό είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους εγκαταλείψουν αλλάζοντας δραματικά το συσχετισμό δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα.
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Π।Α।ΜΕ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
• ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
ΌΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ, ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Έχουμε τη δύναμη, είναι η ώρα να την νιώσουν για τα καλά. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε.
• Κάτω η μαύρη κυβέρνηση. Στα τσακίδια μαζί με την τρόικα και την Ε.Ε.• Κανένα νέο μνημόνιο. Καμία νέα συμφωνία που καταστρέφει τις ζωές μας.
• Να τιμωρηθούν σκληρά ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.
Όλοι στον αγώνα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου