Φίλοι και συναγωνιστές,
Η είδηση δεν είναι ότι το ΠΑΜΕ κάνει σήμερα συγκέντρωση στα Ζαρουχλέικα.
Η είδηση είναι ότι στις μέρες μας, όπου υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα, εργάτες μακελεύονται καθημερινά, στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές.
Είδηση είναι ότι σήμερα που παράγουμε έναν τεράστιο πλούτο, εμείς οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές μας, ζούμε στην εργασιακή ανασφάλεια, στην ανεργία.
Μέσα στην αφθονία, εμείς που παράγουμε όλα τα αγαθά στην κοινωνία, είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε με την θηλιά του τραπεζικού δανεισμού, να βλέπουμε να λεηλατούνται οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι συντάξεις μας.
Ο αγώνας που σήμερα καλούμαστε να δώσουμε, είναι πλέον αγώνας ζωής και θανάτου.
Αφορά την αξιοπρεπή επιβίωση της λαϊκής οικογένειας, αφορά τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.
Αυτοί που έχουν στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα τις ζωές και τα δικαιώματά μας, έχουν ονοματεπώνυμο.
Είναι όλοι αυτοί που στηρίζουν τα πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν από τον πόλεμο και δώθε.
Είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία της ΝΔ, η οικογένεια Μητσοτάκη, το Λάος, που έχουν συμμαχήσει σε βάρος του λαού.
Είναι όλοι αυτοί που γονάτιζαν ευλαβικά μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και ψήφιζαν την Συνθήκη του Μάαστριχτ, αποκοιμίζοντας τον κόσμο.
Είναι οι εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και στο Εργατικό Κέντρο της Πάτρας, που έστρωσαν το χαλί στην άγρια επίθεση όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι τα κανάλια και οι εφημερίδες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων που σου κάνουν πλύση εγκεφάλου καθημερινά, για να δεχτείς οικειοθελώς να πληρώσεις με τη ζωή σου, για να αυγατίζει τα κέρδη της η πλουτοκρατία.
Η εκτέλεση των δικαιωμάτων μας, η λεηλασία μισθών και συντάξεων, η ανεργία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ιδιωτικοποίηση της υγείας και της μόρφωσης, είναι βασικές προϋποθέσεις για να συνεχίσει το κεφάλαιο να βγάζει μεγάλο ποσοστό κέρδους από την δική μας δουλειά.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο.
Η «νόμιμη» ληστεία της εργατικής μας δύναμης.
Η απλήρωτη και κλεμμένη εργασία. Το γεγονός ότι δουλεύουμε για να θρέφουμε μια χούφτα καπιταλιστικά παράσιτα που ζουν από την δική μας δουλειά, από τον δικό μας ιδρώτα.
Όλα τ’ άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς και πράσινα άλογα.
Θα βάλουνε κάποιους στη φυλακή για να εκτονώσουν την οργή μας.
Θα βάλουνε κάποιους στη φυλακή για να συνεχίζουν να σε κλέβουν και να τους λες κι ευχαριστώ.
Η πλουτοκρατία και τα παπαγαλάκια της σου στήνουν παγίδα, για να σε ξεγελάσουν και να σε φέρουν πάλι στα νερά τους, να κερδίσουν ξανά χρόνο.
Αυτό που τους νοιάζει είναι να μην πάει το μυαλό σου στην πραγματική αιτία της κρίσης.
Να μείνουν στο απυρόβλητο οι κεφαλαιοκράτες.
Θυσιάζουν κάποια χρυσόψαρα για να συνεχίσουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι οι καρχαρίες.
Νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο.
Λες κι αν βάλουν πέντε δέκα υπουργούς στη φυλακή, θα αυξηθούν τα μεροκάματα κι οι συντάξεις!
Το παραμύθι τέλειωσε.
Ότι συμφέρει το κεφάλαιο, βλάπτει το λαό.
Ότι συμφέρει το λαό, βλάπτει το κεφάλαιο.
Κέρδη για το κεφάλαιο και ζωή με δικαιώματα, δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Ή αυτοί, ή εμείς?
Πάρτε το χαμπάρι.
Η οργή μας δεν εκτονώνεται.
Οι υπηρέτες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, δεν πρόκειται να κάνουν ποτέ τίποτα που να βλάψει τα αφεντικά τους.
Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Λάος είναι υπηρέτες του συστήματος.
Αγωνίζονται για την μακροημέρευση της καπιταλιστικής κερδοφορίας που είναι η αιτία των δεινών για μας.
Αυτή είναι η αιτία της κρίσης.
Η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα εργοστάσια, στη γη, στα μέσα παραγωγής.
Η κρίση είναι γέννημα-θρέμμα της αγοράς.
Η καπιταλιστική ιδιοκτησία, οι ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου, είναι υπεύθυνες για την αναρχία στη παραγωγή.
Η καπιταλιστική κερδοφορία κι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μονοπώλια, δημιουργεί την ανεργία, χρειάζεται τους μισθούς πείνας, γεννάει την διαφθορά, πλουτίζει από την κομπίνα.
Κι αν παλιότερα όλα αυτά δεν φαίνονταν τόσο έντονα, κι αν παλιότερα πετύχαμε και κάποιες κατακτήσεις, αυτό συνέβαινε γιατί υπήρχε η Σοβιετική Ένωση.
Η ανάσα που πήραν οι καπιταλιστές με την αντεπανάσταση, μέσα σε 20 χρόνια, εξανεμίστηκε κι έγινε ένας μεγάλος βραχνάς στο λαιμό των λαών.
Για θυμήσου ποιοι πανηγύριζαν τότε;
Ποιοι υπόσχονταν καλύτερες μέρες;
Ποιοι σου κρύβανε την αλήθεια και λέγανε ψέματα πως θα φέρουνε την αλλαγή;
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, όλα αυτά τα χρόνια, ο ένας έκοβε κι ο άλλος έραβε!
Το ίδιο κάνουν και τώρα.
Μαζί, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, ο ένας εφαρμόζει τους νόμους του άλλου.
Όσα ονόματα κι αν αλλάξουν στο μέλλον, όπως και να μασκαρευτούν, πάλι υπάλληλοι της πλουτοκρατίας θα παραμένουν.
Κι οι δύο κάνουν τα πάντα για να υπηρετήσουν τ’ αφεντικά τους, τη πλουτοκρατία.
Σου λένε πάλι ψέματα.
Λένε να πληρώσουμε όλοι, κι εννοούν να υποθηκεύσουμε εμείς οι εργαζόμενοι την ζωή και το μέλλον και των οικογενειών μας.
Δεν δημιουργήσαμε εμείς την καπιταλιστική κρίση.
Για το μόνο που έχουμε ευθύνη εμείς, είναι για το ότι ακόμα καθυστερούμε να ξεπεράσουμε δισταγμούς και αναστολές, και να μπούμε δυναμικά στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Γιατί χωρίς την ψήφο μας, χωρίς την δική μας δουλειά, χωρίς την ανοχή μας, χωρίς την δική μας συναίνεση, όλοι αυτοί είναι ένα τίποτα.
Χωρίς εσένα εργάτη γρανάζι δεν γυρνά.
Χωρίς εμάς, δεν μπορούν να αυγατίζουν τα κέρδη τους.
Χωρίς εμάς τίποτα δεν μπορεί να γίνει.
Κι από μας μπορούν να γίνουν τα πάντα.
Οτιδήποτε υπάρχει πάνω στην κοινωνία, οτιδήποτε παράγεται προέρχεται από την δική μας δουλειά.
Χωρίς τους καπιταλιστές, τι θα μας λείψει;
Το υπερκέρδος που απομυζούν από τη δουλειά μας θα περάσει στα χέρια μας.
Θα τροφοδοτήσει τις δικές μας ανάγκες και παράλληλα, από την ώρα που θα φύγει από την μέση ο καπιταλιστής, μπορούμε να αναπτύξουμε αρμονικά όλους τους κλάδους της οικονομίας προς όφελος του λαού.
Από την δική μας τσέπη επιδοτήθηκαν οι μεγαλοξονοδόχοι.
Από την δική μας τσέπη επιδοτήθηκαν με δεκάδες δις ευρώ, οι εφοπλιστές.
Από την δική μας τσέπη κι οι τράπεζες.
Το κράτος που είναι ο συλλογικός καπιταλιστής, επιδοτεί σταθερά το κεφάλαιο.
Έτσι γεννιούνται τα ελλείμματα.
Τώρα μας λένε να τους επιδοτήσουμε ξανά, με τον μισθό και τις συντάξεις μας, ναρκοθετώντας το μέλλον των παιδιών μας, την ίδια μας τη ζωή.
Αρκετά έχουμε πληρώσει στα θησαυροφυλάκια του κεφαλαίου.
Αρκετά τους δώσαμε.
Ήρθε ο καιρός να κάνουμε θυσίες για τις δικές μας ανάγκες.
Να γράψουμε στα παλιά μας τα παπούτσια το κεφάλαιο και το πολιτικό και συνδικαλιστικό του προσωπικό, μαζί με τις μαϊμούδες τους που έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια τους για να μας πείσουν ότι πρέπει και πάλι να πληρώσουμε εμείς, και να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι.
Για το μόνο που έχει ο λαός μας σήμερα ευθύνη, είναι να σηκώσει το ανάστημα του, να αποδυναμώσει τα στηρίγματα του κεφαλαίου, να εγκαταλείψει μαζικά ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, να βγάλει στη σέντρα τους εργατοπατέρες, να χτίσει το δικό του λαϊκό μέτωπο και να πάρει ο ίδιος τα ηνία στην κοινωνία, στην οικονομία, στην εξουσία.
Σου λένε ότι δήθεν με τον σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας θα ξεπεραστεί η κρίση και θα έρθει η ανάπτυξη, ότι τα μέτρα είναι δήθεν προσωρινά.
Λένε και πάλι ψέματα.
Γιατί η κρίση, όπως έγινε και στις άλλες χώρες, θα φέρει προσωρινή, αναιμική ανάπτυξη όπου θα διατηρηθούν σε ισχύ, και μάλιστα θα ενισχυθούν τα αντεργατικά μέτρα.
Η ανάπτυξή τους, είναι ανάπτυξη των κερδών τους.
Δεν πρόκειται να φέρει τίποτα καλό για τους εργαζόμενους.
Ίσα-ίσα που θα προετοιμάσει το έδαφος για μια νέα ακόμη πιο βαθιά κρίση.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός.
Δολοφονικός, εχθρικός απέναντι στους εργαζόμενους που δημιουργούν τον πλούτο.
Αυτό είναι το σύστημα και το Σύνταγμα που το υπηρετεί.
Αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι, κανένας μας-ακόμα κι αυτοί που νομίζουν πως θα τα κουτσοβολέψουν-δεν πρόκειται να τη βγάλει καθαρή.
Ούτε είναι λύση να σκύψουμε ετσιθελικά το κεφάλι σαν σύγχρονοι σκλάβοι και να αφήσουμε την τύχη μας στα χέρια του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.
Κανένας μας δεν πρόκοψε γονατιστός.
Ούτε προέκυψε κάτι καλό για μας με παρακάλια και μυξοκλάματα.
Η δύναμη μας είναι στην συλλογική πάλη, στο χτίσιμο της λαϊκής συμμαχίας, στην δράση με το ΠΑΜΕ. Έτσι αποκτάει δύναμη ο εργάτης, ο αυτοαπασχολούμενος, η φτωχή αγροτιά, η γυναίκα, η νεολαία.
Δεν ζούμε στο μεσαίωνα.
Ξέρουμε τι παίζεται.
Ξέρουμε πως λειτουργεί ο καπιταλισμός.
Ο καπιταλισμός στηρίζεται πάνω στην οικονομία που έχει για σκοπό την παραγωγή εμπορευμάτων, με μοναδικό σκοπό το κέρδος για τον καπιταλιστή.
Για αυτό και καταργεί κάθε κοινωνικό δικαίωμα.
Γιατί τα δικαιώματα και οι ζωές μας τους κοστίζουν ακριβά.
Κι όμως σήμερα υπάρχει και ο πλούτος και τα μέσα για να εκλείψει οριστικά η ανεργία.
Να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη και η τεχνολογία, για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος και να αυξηθούν οι αποδοχές μας.
Να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
Από τις εισφορές των εργαζομένων στα ταμεία, μπορούν να χρηματοδοτηθούν άδειες και διακοπές για όλο το λαό.
Δωρεάν παιδεία και υγεία, υψηλής ποιότητας.
Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Στη χώρα μας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μια διαφορετική πορεία που θα βάζει στο κέντρο της προσοχής τις λαϊκές κοινωνικές ανάγκες και όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Υπάρχει πολυάριθμη κι έμπειρη εργατική τάξη κι επιστημονικό δυναμικό.
Πηγές ενέργειας και πρώτες ύλες.
Δυνατότητες για εξαγωγή μιας σειράς προϊόντων και για διατροφική επάρκεια.
Η ουσία είναι ότι μπορεί ο λαός μας να ζήσει πολύ καλύτερα, χωρίς κρίσεις και ανέχεια.
Γιατί η οικονομία που έχει κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια κι έχει καταργήσει την ιδιοκτησία του κεφαλαίου, έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και δεν υπόκειται στους νόμους της αγοράς, η οποία δημιουργεί τις κρίσεις.
Η λαϊκή οικονομία, η λαϊκή εξουσία, δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν κανένα χρέος προς τις τράπεζες και τους τοκογλυφικούς οργανισμούς.
Ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος, θα μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς, να προγραμματίσει το μέλλον του, το αύριο των παιδιών του.
Δεν θα χρειάζεται να φιλήσει κατουρημένες ποδιές ή να πουλήσει την ψήφο και την συνείδηση του, γιατί στη λαϊκή οικονομία δεν περισσεύει κανείς.
Δεν θα ζει με τον βραχνά των δανείων, γιατί δεν θα έχει ανάγκη κανένα δάνειο.
Τα πλούτη που παράγει ο εργαζόμενος λαός, θα αποδίδονται στον εργαζόμενο λαό.
Με κοινωνική πρόνοια, σύνταξη, μισθό, δωρεάν υγεία και παιδεία, σύγχρονες υποδομές, δωρεάν ποιοτική στέγαση.
Το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του λαού μπορεί να γίνει μόνο με ένα τρόπο.
Με το ξερίζωμα της αιτίας που την δημιουργεί.
Την καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, με την κατάργηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Αυτός είναι ο μόνος ρεαλιστικό δρόμος για μας και τα παιδιά μας.
Ρεαλιστικό είναι ότι συμφέρει το λαό.
Νόμος είναι το δίκιο του εργαζόμενου λαού.
Κι αυτό το δίκιο για να επιβληθεί, χρειάζεται αγώνες και θυσίες.
Τίποτα δεν πρόκειται να στο δώσουν στο πιάτο.
Αλλά θα είναι για τις δικές σου ανάγκες κι όχι για τα παχυλά ταμεία του κεφαλαίου.
Ποια είναι τα βήματα σε αυτή την διαδρομή;
Μαζική εγκατάλειψη των κομμάτων του κεφαλαίου, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Δεν γίνεται να υπερασπίζεσαι τα κόμματα που στηρίζουν οι εκμεταλλευτές σου.
Διόρθωση και ακύρωση της ψήφου που τους έδωσες, με τη συμμετοχή σου στην πάλη.
Τσάκισμα της προβοκάτσιας και του αντικομουνισμού, στον οποίο πρωτοστατεί, το Λάος.
Ξεπουπούλιασμα του Συν-σύριζα-ΚΟΕ, που πασχίζει να σε πείσει ότι είναι δυνατός ένας πιο ανθρώπινος καπιταλισμός, για να σε κρατήσει εγκλωβισμένο στη στρούγκα του συστήματος.
Ο καπιταλισμός ούτε ρυθμίζεται, ούτε εξανθρωπίζεται.
Μόνο χειρότερος μπορεί να γίνει.
Καμία εμπιστοσύνη στους εργατοπατέρες.
Είναι συνυπεύθυνοι, εχθροί και προδότες της εργατικής τάξης.
Πρόκειται για επαγγελματικά στελέχη της πλουτοκρατίας, ντίλερ της μεγαλοεργοδοσίας, κήρυκες της υποταγής και της ταξικής συνθηκολόγησης.
Η αποφασιστική καταδίκη του κυβερνητικού κι εργοδοτικού συνδικαλισμού, μαζί με το χτύπημα του οπορτουνισμού, θα είναι το πρώτο βήμα για την οικοδόμηση της ταξικής ενότητας.
Ταξική ενότητα σημαίνει συνένωση των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων, ενάντια στο κεφάλαιο, στην πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, στους εργοδοτικούς ψευτοσυνδικαλιστές.
Ταξική ενότητα σημαίνει διαχωρισμός από τις βδέλλες που μας πίνουνε το αίμα.
Σημαίνει συστράτευση και αντεπίθεση με το ΠΑΜΕ για να ανατρέψουμε την εξουσία του κεφαλαίου.
Για να πάρει η εργατική τάξη κι ο λαός το τιμόνι στην κοινωνία, στην οικονομία και στην εξουσία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου